Mede-eigenaars mogen niet lukraak laadpalen installeren
Iedereen is overtuigd van de wenselijkheid van de elektrificatie van het wagenpark. En niemand ontkent dat er nood is aan een opwaardering van de infrastructuur binnen appartementsgebouwen om die elektrificatie te ondersteunen. Syndici zijn in allerijl op zoek naar oplossingen.
Laadpalen in appartementsgebouwen groeien uit tot een maatschappelijk probleem. Niet alleen verschillen de brandveiligheidsnormen van brandweerzone tot brandweerzone, de beperkte capaciteit van het elektriciteitsnet in gebouwen zorgt voor een ratrace en bovendien is er geen duidelijk, overkoepelend kader. Met als resultaat ondoordachte beslissingen en verhitte debatten. Veel mede-eigenaars denken onterecht dat ze lukraak laadpalen mogen installeren op hun parkeerplaats of in hun garage. Zo'n individuele initiatieven zijn net heel schadelijk en staan een veilige collectieve oplossing in de weg. Vandaar het belang van deze verduidelijking: het appartementsrecht voorziet een dwingende procedure. Een mede-eigenaar die deze procedure niet volgt, mag niet zomaar zelf een laadpaal installeren.
Het appartementsrecht stelt zeer uitdrukkelijk dat het recht tot installatie van een laadpaal slechts kan worden uitgeoefend wanneer de mede-eigenaar minstens twee maanden voorafgaandelijk per aangetekende zending de syndicus heeft geïnformeerd. Die communicatie moet een beschrijving van de geplande werken en een verantwoording bevatten.
Vervolgens beschikken de andere mede-eigenaars over een termijn van twee maanden (na ontvangst van de aangetekende zending) om verzet aan te tekenen. Zij kunnen dit doen op grond van een rechtmatig belang, zoals:
1. Er bevindt zich reeds dergelijke infrastructuur in het gebouw;
2. De veiligheid, in het bijzonder op vlak van brandpreventie en -bestrijding;
3. De werken kunnen slechts worden uitgevoerd wanneer deze geen negatieve financiële consequenties hebben op de andere mede-eigenaars.
Om de kwestie van de laadpalen vlot te trekken, is er dringend nood aan een goed overkoepelend kader, minstens voor alles wat de brandveiligheid betreft.
Bron: CIB.be
overzicht
Laadpalen in appartementsgebouwen groeien uit tot een maatschappelijk probleem. Niet alleen verschillen de brandveiligheidsnormen van brandweerzone tot brandweerzone, de beperkte capaciteit van het elektriciteitsnet in gebouwen zorgt voor een ratrace en bovendien is er geen duidelijk, overkoepelend kader. Met als resultaat ondoordachte beslissingen en verhitte debatten. Veel mede-eigenaars denken onterecht dat ze lukraak laadpalen mogen installeren op hun parkeerplaats of in hun garage. Zo'n individuele initiatieven zijn net heel schadelijk en staan een veilige collectieve oplossing in de weg. Vandaar het belang van deze verduidelijking: het appartementsrecht voorziet een dwingende procedure. Een mede-eigenaar die deze procedure niet volgt, mag niet zomaar zelf een laadpaal installeren.
Het appartementsrecht stelt zeer uitdrukkelijk dat het recht tot installatie van een laadpaal slechts kan worden uitgeoefend wanneer de mede-eigenaar minstens twee maanden voorafgaandelijk per aangetekende zending de syndicus heeft geïnformeerd. Die communicatie moet een beschrijving van de geplande werken en een verantwoording bevatten.
Vervolgens beschikken de andere mede-eigenaars over een termijn van twee maanden (na ontvangst van de aangetekende zending) om verzet aan te tekenen. Zij kunnen dit doen op grond van een rechtmatig belang, zoals:
1. Er bevindt zich reeds dergelijke infrastructuur in het gebouw;
2. De veiligheid, in het bijzonder op vlak van brandpreventie en -bestrijding;
3. De werken kunnen slechts worden uitgevoerd wanneer deze geen negatieve financiële consequenties hebben op de andere mede-eigenaars.
Om de kwestie van de laadpalen vlot te trekken, is er dringend nood aan een goed overkoepelend kader, minstens voor alles wat de brandveiligheid betreft.
Bron: CIB.be