Op 1 januari 2023 breidt de EPC-informatieplicht opnieuw een stukje uit. Ook grote niet-residentiële gebouwen zullen vanaf dan bij verkoop, erfpacht, opstal over een EPC moeten beschikken. Voor kleine niet-residentiële gebouwen zal de eigenaar kunnen kiezen: het EPC NR of het EPC kNR.

Het EPC (k)NR

Sinds 01/01/2020 geldt voor wie een klein niet-residentieel gebouw verkoopt of verhuurt de verplichting om een EPC te hebben, uiterlijk op het moment van de transactie. Wordt er publiciteit gemaakt, dan moet dit EPC er zelfs al zijn bij de eerste publicitaire bekendmaking.
Uitsluiting verplichting EPC (k)NR
Zijn als niet-residentiële gebouweenheid alvast vrijgesteld van de opmaak van een EPC:

Zij die deel uitmaken van een gebouw waar al een EPC ‘bouw’ beschikbaar is,
alleenstaande niet-residentiële gebouwen met minder dan 50 m² oppervlakte,
industriële gebouwen zoals fabriekshallen en stelplaatsen,
stallen, serres, werkplaatsen en andere gebouwen dienstbaar voor een landbouwbedrijf.

Het EPC (g)NR

De regeling die geldt in geval een eigenaar een grote niet-residentiële gebouweenheid wil verkopen, in erfpacht, in opstal of in huur wil geven, is identiek aan deze voor transacties m.b.t. ‘kleine’ niet-residentiële eenheden, met dien verstande dat voor de nieuwe verplichting voor grote eenheden pas in werking treedt voor publiciteit en transacties vanaf 1/01/2023.

Naast de EPC-informatieplicht bij transacties wordt ook een algemene verplichting ingevoerd, los van verkoop/verhuur. Elk groot niet-residentieel pand zal op een bepaald tijdstip over een EPC NR moeten beschikken.

Er wordt een onderscheid gemaakt al naargelang de oppervlakte:

-is er een bruikbare vloeroppervlakte van meer dan of gelijk aan 1.000 m², dan moet een EPC NR vanaf 1/01/2025 voortdurend voorhanden zijn,
-is deze oppervlakte kleiner, dan geldt de algemene verplichting pas vanaf 1/01/2026



Bron: Cib.be